Kryštof Bernat stond lange tijd tussen twee werelden. Aan de ene kant de muziek — hij schreef tientallen liedjes en werkte samen met internationale producers. Aan de andere kant het schrijven — hij begon aan meerdere boeken en was gefascineerd door de dramaturgische theorie. Maar de wereld om hem heen bleef hem dwingen te kiezen: muzikant of schrijver. “Ik voelde enorme druk die jaar na jaar toenam. Ik had een oplossing nodig,” zegt Kryštof. Dus begon hij te experimenteren. Eerst alleen voor zichzelf — door zijn muziek en de schilderijen van zijn vader te combineren tot kleine multimediale verhalen. Er miste iets, dus voegde hij tekst toe. Al snel ontdekte hij dat wanneer de tekst precies is getimed op de muziek, deze veel sterkere emoties kan oproepen. Gaandeweg besefte hij dat het niet alleen ging om zijn persoonlijke artistieke uitdrukking. Iedereen kan deze vorm van verhalen vertellen leren — als ze de juiste tools krijgen. Zo is Wizionary ontstaan.
