Ο Κρίστοφ Μπέρνατ στάθηκε για πολύ καιρό ανάμεσα σε δύο κόσμους. Από τη μία, η μουσική — έγραψε δεκάδες τραγούδια και συνεργάστηκε με διεθνείς παραγωγούς. Από την άλλη, η γραφή — άρχισε αρκετά βιβλία και τον γοήτευε η θεωρία του δράματος. Όμως ο κόσμος γύρω του τον πίεζε διαρκώς να διαλέξει: μουσικός ή συγγραφέας. «Ένιωθα μια τεράστια πίεση που μεγάλωνε χρόνο με το χρόνο. Χρειαζόμουν μια λύση», λέει ο Κρίστοφ. Έτσι άρχισε να πειραματίζεται. Αρχικά μόνο για τον εαυτό του — συνδυάζοντας τη μουσική του με τους πίνακες του πατέρα του σε μικρές πολυμεσικές ιστορίες. Κάτι έλειπε, οπότε πρόσθεσε κείμενο. Σύντομα ανακάλυψε ότι όταν το κείμενο είναι ακριβώς συγχρονισμένο με τη μουσική, μπορεί να προκαλέσει πολύ ισχυρότερα συναισθήματα. Σταδιακά συνειδητοποίησε ότι δεν επρόκειτο μόνο για τη δική του καλλιτεχνική έκφραση. Ο καθένας μπορεί να μάθει αυτή τη μορφή αφήγησης — αν του δοθούν τα σωστά εργαλεία. Έτσι γεννήθηκε το Wizionary.
