Крыштоф Бернат доўгі час стаяў паміж двума светамі. З аднаго боку — музыка: ён напісаў дзясяткі песень і супрацоўнічаў з міжнароднымі прадзюсарамі. З іншага — пісьменства: ён пачаў некалькі кніг і быў зачараваны тэорыяй драмы. Але свет вакол яго пастаянна падштурхоўваў зрабіць выбар: музыкант ці пісьменнік. «Я адчуваў велізарны ціск, які нарастаў з года ў год. Мне патрэбна было рашэнне», — кажа Крыштоф. Таму ён пачаў эксперыментаваць. Спачатку толькі для сябе — спалучаў сваю музыку і карціны бацькі ў невялікія мультымедыйныя гісторыі. Чагосьці не хапала, таму ён дадаў тэкст. Хутка ён зразумеў, што калі тэкст дакладна сінхранізаваны з музыкай, ён можа выклікаць значна мацнейшыя эмоцыі. Паступова ён усвядоміў, што справа не толькі ў яго асабістым мастацкім самавыяўленні. Кожны можа навучыцца такой форме аповеду — калі атрымае патрэбныя інструменты. Так нарадзіўся Wizionary.
